Dokumenty historyczne dotyczące wybuchu II wojny światowej

Natychmiast po rozpoczęciu polskiej kampanii minister spraw zagranicznych Rzeszy Joachim von Ribbentrop powierzył swojemu sekretarzowi legacji Eberhardowi Freiherrowi von Künsbergowi zadanie zabezpieczenia całej korespondencji dyplomatycznej z polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie. W rzeczywistości tak zwanemu „Sonderkommando Künsberg” udało się ocalić przed zniszczeniem niezliczone depesze dyplomatyczne. Niemiecki ambasador w Polsce, Hans-Adolf von Moltke, opracował następnie zbiór dokumentów od polskich ambasadorów w Londynie, Paryżu i Waszyngtonie.* W szczególności depesze od polskiego ambasadora w Waszyngtonie, hrabiego Jerzego Potockiego, do polskiego ministra spraw zagranicznych Józefa Becka, wyraźnie pokazywały, że to Biały Dom naciskał na wojnę i wywierał odpowiednią presję na rządy Anglii, Francji i Polski.

Kiedy Departament Stanu opublikował dokumenty zdobyte w Warszawie, Waszyngton natychmiast zaprzeczył. Na przykład polski ambasador Jerzy Potocki został zacytowany w New York Times, twierdząc, że wszystkie dokumenty zostały sfałszowane.** Jednak kiedy były prezydent USA Herbert Hoover przesłuchiwał go po wojnie, Potocki szczerze przyznał, że Departament Stanu USA zmusił go do zaprzeczenia autentyczności jego korespondencji ***.

W swoim pamiętniku, opublikowanym w 1962 r., ówczesny ambasador Polski w Londynie, hrabia Edward Raczyński, również potwierdził autentyczność dokumentów. We wpisie z 20 czerwca 1940 r. czytamy: „W kwietniu Niemcy opublikowali Białą Księgę z dokumentami z archiwum naszego MSZ, zawierającą raporty Potockiego w Waszyngtonie, Łukasiewicza w Paryżu i moje. Nie wiem, w jaki sposób znaleźli te dokumenty, zwłaszcza że powiedziano nam, że archiwum zostało zniszczone. Dokumenty są niewątpliwie autentyczne, a jak widać z odręcznych notatek, weszli w posiadanie nie tylko kopii, ale nawet oryginałów. „****

W depeszy z 9 lutego 1938 r. ambasador Jerzy Potocki donosił ministrowi spraw zagranicznych Józefowi Beckowi o propagandzie, jaką prezydent Roosevelt od 1937 r. rozpętał przeciwko Niemcom: „Niemcy przedstawiane są jako naród żyjący pod arogancją Hitlera, który chce podbić cały świat i utopić całą ludzkość w morzu krwi. „

* Auswärtiges Amt Polskie dokumenty dotyczące prehistorii wojny. Franz Eher, Berlin 1940


** „Berlin oskarża USA: Bullitt cytowany jako mówiący 'Zakończymy wojnę po stronie aliantów'”. W The New York Times, 30 marca 1940, strona 1.


*** Herbert Hoover Freedom Betrayed: Herbert Hoover’s Secret History of the Second World War and Its Aftermath. Pod redakcją George’a H. Nasha. Hoover Institution Press, Stanford 2011, s. 132. Dosłownie, Hoover stwierdza:

„Po opublikowaniu dokumenty te zostały potępione jako sfabrykowane przez ambasadora Bullitta, polskiego ambasadora w Waszyngtonie, hrabiego Jerzego Potockiego, oraz przez nasz Departament Stanu. Ale później polski ambasador w Waszyngtonie poinformował mnie, że dokumenty są autentyczne i że zaprzeczył ich autentyczności na prośbę Departamentu Stanu”. S. 132.


**** Edward Raczyński In Allied London. The Wartime Diaries of the Polish Amabassador. Weidenfeld & Nicolson, Londyn 1962, s. 51.


* German Foreign Office Roosevelt’s Road to War. Tajne dokumenty dotyczące polityki wojennej prezydenta Stanów Zjednoczonych. Dokument nr 6.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *